Liever in de tuin dan op vakantie


In elk nummer van De Tuinliefhebber wordt een tuinder in de spotlights gezet. Wat maakt zijn of haar tuin bijzonder? Hoe is de tuin opgezet? Waarin zitten de passie en bezieling, het plezier en de bijzondere resultaten? Waar gaat het hart van de tuinder sneller van kloppen. Deze keer kwam Marieke op bezoek bij mij en maakte het volgende verslag voor het lentenummer.

 

Tekst en foto’s Marieke de Geus 

 

Voor Loes kwam negen jaar geleden de tuin als een geschenk uit de hemel. Inmiddels is niet alleen haar tuin rustiger, zelf komt ze ook helemaal op adem in het groen. Om tuinklussen maakt ze zich niet meer druk, de tuin laat haar zien wat er moet gebeuren. 

 

Haar volkstuin van ruim driehonderd vierkante meter op Bickershof in Heemkerk bevindt zich op een heerlijke en stille plek vlakbij de duinen. Na slechts twee jaar op de wachtlijst te hebben gestaan werd Loes niet alleen gelukkige eigenaresse van ‘het mooiste tuintje van Bickershof’, zoals ze het zelf noemt, de zee aan zevenblad kreeg ze erbij. Zoals dat vaker gaat bij een overdracht van een volkstuin, was deze verwaarloosd, maar dat schrok Loes niet af. Ze zag vooral de schoonheid van de tuin en ontdekte dat onder het hoog gegroeide onkruid veel mooie planten verscholen zaten. 

 

Zentuin

Voor Loes was het een lastige periode in haar leven toen ze met een burnout thuis kwam te zitten. Toch durfde ze het nieuwe tuinavontuur dat op haar pad kwam aan te gaan. Loes: ‘De tuin is mijn redding geweest, ik voelde direct dat deze plek me ging helpen bij het herstel en ik wist ook meteen dat ik hier oud wil worden. De natuur geeft me sowieso rust, wanneer ik door de duinen of over het strand loop ervaar ik de helende werking van de stilte. Al moet ik toegeven dat ik in het begin best vaak heb gedacht: o, ik red het allemaal niet in mijn eentje. Het is namelijk een bewerkelijke tuin en de eerste twee jaar zag ik ook alleen maar werk.’ Gelukkig hoefde Loes het opknapwerk niet in haar eentje te doen, diverse vrijwilligers kwamen haar helpen. ‘Ik kwam in contact met mensen die hun moederland zijn ontvlucht maar ook een vrouw die wilde ontdekken of een volkstuin iets voor haar is. Zo hielpen we elkaar. Ik krijg nog steeds regelmatig hulp van een jonge gozer, hij neemt al jarenlang het zware werk uit handen’ Ook buiten de tuin is Loes graag een steun voor anderen, ze volgde diverse spirituele opleidingen en begeleidt onder andere als wandelcoach mensen die een hulpvraag hebben. Ook is ze wekelijks met een aantal mensen te vinden in de duinen waarmee ze samen Taichi & Qigong beoefent. 

Natuurlijk 

Bij binnenkomst vallen de paadjes op die van houtsnippers lijken te zijn gemaakt, maar schijn bedriegt. ‘Elk voorjaar knip ik de hoge pampasgrassen en miscanthussen af en snipper ze in stukjes. Dit strooi ik uit over de paadjes. Het ziet er natuurlijk uit, het kost niets en je bent je rietafval kwijt. De harde stelen verteren nauwelijks, daarom zijn ze niet zo geschikt voor de composthoop.’ Twee composthopen heeft Loes op de tuin. Alles gaat erop behalve de Japanse duizendknoop, die probeert ze uit te roeien. ‘Het is de allerbeste aarde die je kunt gebruiken. Elk jaar oogst ik verse compost waardoor ik nauwelijks nog zakken met aarde hoef te kopen. Ik gebruik het bij de aanplant van nieuwe boompjes, struikjes en vaste planten.’ In de zomermaanden staat er van alles in bloei, kaardenbollen, guldenroede, roze knoopkruid, crocosmia, daglelie en sedum, het is slechts een kleine greep uit de vele planten. ‘De meeste planten stonden al in de tuin, de siergrassen en niet woekerende bamboe heb ik er zelf ingezet. De indeling van de tuin heb ik zoveel mogelijk intact gelaten want die was gewoon goed, ik heb het wel rustiger en overzichtelijker gemaakt.’ Veel tegels zijn verwijderd, er is een stukje gras gekomen en rondom de tuin zijn takkenwallen gemaakt, ideaal voor het verwerken van snoeihout. Bovendien is het een fijne schuilplek voor insecten, egels en andere tuindieren. Loes voert zo min mogelijk af en probeert alles op de tuin te hergebruiken. ‘De natuur laat mij wel zien wat er moet gebeuren. Als een boom of struik te groot wordt, gaat de zaag erin. Het meeste werk zit ‘m in weghalen en bijsturen.’

 

Knuffelboom 

De lievelingsboom van Loes, een plataan, heeft ze zelf geplant. ‘Ik houd van die boom, ik kan ‘m wel knuffelen. De stam vind ik ook zo prachtig, die onregelmatigheid en de schilfers, hoe dikker hij groeit hoe meer kleur je ziet. Na de aankoop heb ik de ijzeren staven eruit gehaald, van mij mag hij op een natuurlijke manier groeien. Om er luchtigheid in aan te brengen en de boom gezond te houden, snoei ik ‘m elk jaar flink. Platanen kunnen hier heel goed tegen, bovendien zorgt het ervoor dat de boom niet al te groot wordt. De wintermaanden is de beste periode voor dit klusje, tussen oktober en maart, op een dag dat het niet vriest.’ 

 

Dierenvriend 

Voor Loes is natuurlijk tuinieren iets heel vanzelfsprekends. Het gaat haar aan het hart als ze gifgebruik, verwaarlozing en vervuiling tegenkomt in de natuur. Haar tuin is inmiddels een aantrekkelijke plek voor veel dieren. De vijver die er al was, trekt veel kikkers en salamanders aan en de tuin wordt volop door allerlei vogels bezocht. ‘Ik ben gek op vogels. In mijn tuin heb ik de groene specht gezien, groenlingen, heggenmussen en koolmeesjes die op de pruimen afkomen. Ik vind het helemaal niet erg om de fruitoogst te delen.’ Dichtbij de natuur leven is voor Loes iets vanzelfsprekends, ze is altijd een natuurmens geweest. Biologisch en gezond eten hoort daarbij, net als tuinieren met respect voor alles wat groeit, bloeit en leeft. ‘Als ik een vlieg in een plasje water zie spartelen, dan red ik hem nog.’

 

Beeldig 

Tussen het tuinhuisje en de kweekkas staat tussen de beplanting een opvallend beeldje van een mevrouw op een hoge stoel. Loes noemt haar Madame Corona. ‘Tijdens de pandemie bespaarde ik veel geld omdat we ineens niet meer uiteten konden, daar heb ik dit grappige beeldje van gekocht, ze kijkt vanuit de hoogte over mijn tuin uit.’ Het is niet het enige beeld in de tuin, omdat de vorige tuineigenaresse – die kunstenares was – plotseling was overleden, bleef er nog veel werk in de tuin staan. ‘Ik vind het erg mooi en bijzonder dat deze beelden in mijn tuin zijn achtergebleven. De speciale energie die zij had heb ik voortgezet. Ze liet ook mooie schelpen en vijf stuks grote rozenkwarts achter, dat past allemaal enorm goed bij mij, alsof het zo heeft moeten zijn.’

 

Vakantie op de veranda 

Boven de tuindeur hangt een bordje met ‘Vrij’ erop geschilderd, de naam die Loes aan haar plekje van bezinning heeft gegeven. ‘Afgelopen jaren heb ik ontdekt dat ik helemaal niet op vakantie hoef, ik ben veel liever in mijn tuin. De veranda aan het huisje heb ik zelf laten bouwen en door de nieuwe openslaande deuren oogt het nu veel lichter. Mijn volkstuin is een hele fijne plek, mijn tweede huisje, waar ik zoveel mogelijk naartoe ga. Het is mijn zentuin geworden, waar ik tot mezelf kan komen. De pergola van Douglas hout waaronder nu het heerlijke ligbed staat, in het midden van de tuin, heb ik laten bouwen door iemand die ook tuinhuisjes maakt, de materialen zijn zo duurzaam mogelijk uitgekozen. Ik ben een milieu-minded mens, daar horen voor mijn gevoel ook natuurlijke en eerlijke materialen bij.’ In de afgelopen acht volkstuinjaren heeft Loes veel geleerd van de tuin. ‘Vroeger had ik een grote tuin bij mijn huis maar gunde ik mezelf de tijd niet om ervan te genieten. Nu lukt dat me dat wel en beweeg ik met de tuin mee, dat voelt heel goed.’

 

lente 2024

 

Comments: 49
  • #49

    Peter (Sunday, 12 March 2023 13:38)

    Hoi, ga morgen naar een crematie van een oomzegger 48 jaar werkzaam bij de brandeeer stoere vent.
    Hij heeft jammer genoeg in onze ogen een verkeerde beslissing genomen naar aanleiding van de trajecten die jij beschrijf en blijkbaar niet zijn opgemerkt door mensen die er toe doen in deze situaties en nu pas tijdelijk achter hun oren krabben maar zo als bekend gewoon weer doorgaan met de moment vsn de dag. Ik, wij zijn
    blij je nog te zien rond huppelen.

  • #48

    Loes (Sunday, 12 March 2023 10:12)

    Hay Sylvia, dank voor je berichtje. Zou je mij willen mailen (taichiloes@gmail.com). Dan kunnen we een afspraak maken. Ik heb jouw mailadres niet. Dank! Liefs, Loes

  • #47

    Sylvia de Lange-Branger (Sunday, 12 March 2023 08:52)

    Hallo Loes, Ik lees al een tijdje je blog. Graag zou ik een exemplaar van je boek bij je kopen. Liefst zou ik die bij je ophalen in de tuin. Groet, Sylvia

  • #46

    Nelly (Sunday, 02 October 2022 20:00)

    Lieve Loes,
    Dank dat ik je reisgenoot mocht zijn.
    Zoveel herkenning en groei…..
    Neem je voor altijd mee in de stilte van mijn hart. Wens je alle goeds.
    Dikke knuffel�

  • #45

    marjanq (Sunday, 02 October 2022 14:09)

    wat mooi beschreven, Loes!

    en zo herkenbaar..ik ben door dezelfde soort processen gegaan...��
    en nu ik ouder word..voel ik me ook steeds wijzer..en rijker... en heel dankbaar voor alles wat ik van he Leven heb gekregen ������
    mooie nieuwe levensfase jij ook gewenst! �����

  • #44

    Nilaya Verwater (Saturday, 01 October 2022 20:27)

    Loes, even een kort bericht uit het hoge Noorden.
    Bij het lezen van je blog denk ik, Loes, dat is mijn verhaal.
    Nu, op deze mooie avond met schitterende luchten loop ik achter in de tuin naar het houthok voor de laatste houtblokken.
    Zittend in mijn woonkamer, dicht bij de houtkachel Is het 23 graden.
    Vandaag een volle dag met klussen, uren verdwalen in mijn tuin.
    Voor nu een lieve groet van Nilaya ��

  • #43

    Sylvia (Monday, 01 August 2022 12:48)

    Prachtig Loes! ❤️

  • #42

    Jürgen (Monday, 01 August 2022 08:21)

    �toppie, toppie��

  • #41

    marjanq (Sunday, 31 July 2022 08:54)

    aah...mooi verhaal...en zo waar!!
    vriend J heeft t mij ook es geleerd�...
    en ik leer er nu nog meer over in een andere online-cursus!.. zo verlichtend en verhelderend!���
    dankjewel weer Loes...voor jouw verhaal!
    stoer dat jij niet bang werd in die Griekse storm op zee..in een klein bootje...����

  • #40

    John (Saturday, 30 July 2022 23:08)

    Prachtig weer en hoe herkenbaar. Dankjewel Loes.

  • #39

    Cor Jansen (Friday, 24 June 2022 15:08)

    Mooi stuk Loes.
    Vooral de link met hoogmoed vind ik mooi.
    De 'anderen' doen het altijd fout, is inderdaad een makkelijke manier om niet aan jezelf te denken.
    Maar ondertussen vreet dat wel aan je, en belemmert dat de rust en aanvaarding van het hart.
    Nogmaals Mooi

  • #38

    Gerda. (Tuesday, 21 June 2022 10:24)

    Lieve Loes,

    Wat een mooi geschreven blog, op sommige punten zo herkenbaar.
    Blijf dichtbij jezelf en je hart, daar is voldoende licht, wijsheid en liefde!

    Lieve groet van Gerda

  • #37

    Marjolein de Vries (Tuesday, 21 June 2022 09:39)

    Lieve Loes,

    Wat heb je dit mooi omschreven, een proces van buiten naar binnen, de plek van ons hart, waar alles stil is, waar geen angsten en oordelen zijn, waar zoals je zegt liefde en licht is. Dat allerlaatste wens ik jou toe in jouw leven zodat alles in jou tot innerlijke rust mag komen.

    Liefdevolle lichtgroet,
    Marjolein de Vries

  • #36

    Nelly (Sunday, 19 June 2022 11:59)

    Zo eerlijk, zo kwetsbaar maar tegelijkertijd ook sterk.
    Hartekwaliteiten zijn zo puur!
    Ik wens je er vele�.

  • #35

    Irene (Sunday, 19 June 2022 09:04)

    Lieverd wat een mooi en wijs inzicht..
    Ja ergens ook "hoogmoed" ik herken dit.
    En het alleen voelen hierin.
    Daaronder het hartsverlangen naar verbinding.
    Mooi hoe je afsluit met de rust in je hart.

    Liefs voor jou, mooie gevoelige vrouw

  • #34

    Jürgen (Sunday, 15 May 2022 12:59)

    Hmm, lieve Loes, heel herkenbaar! (Ook de foto, hahaha�) Fijn dat we ons levenspad soms voor een stukje met elkaar mogen delen!������

  • #33

    marjanq (Sunday, 10 April 2022 09:39)

    je eigen hart en je eigen pad volgen...in vertrouwen op de kracht van het " universum"...( of...op God=LIEFDE...)
    mooi levensprincipe!
    doe ik ook al n tijdje...
    we wandelen in dezelfde richting..(.misschien??...).... over dijken en duinen...de levenszee in...!

  • #32

    Marleen (Sunday, 13 March 2022 12:18)

    Ha lieve Loes, heerlijke "eigen"wijze vrouw, dankjewel voor dit blog. Ik heb van je genoten en het is zo waar wat je schrijft, voor mij ook.
    knuffels voor jou, Marleen

  • #31

    John Werkhoven - Spang (Saturday, 12 March 2022 20:49)

    Prachtig weer.
    Uiteindelijk zijn we maar het liggende streepje tussen de twee jaartallen op onze gedenksteen of urn. Het eerste jaartal is een feit, van het tweede jaartal weten we alleen zeker dat het er komt. Je kan dan maar beter zorgen dat je leeft voor dat het zover is.

  • #30

    marjanq (Sunday, 13 February 2022 15:17)

    haha...heerlijk!!
    lekker gek blijven zou ik zeggen!!����
    jammer dat je er zo lang tegen gevochten hebt...
    je bent een prachtmens...toch??!!!!������

  • #29

    Anneke (Sunday, 13 February 2022 14:37)

    Ach lieve gekke Loes,
    Laat ik nu toch erg gek zijn op gekke mensen!
    Ik houd niet zo van normaal, zou dat zo kunnen zijn omdat ik het zelf ook niet ben?
    En als ik dan een normaal iemand tegen het lijf loop wordt tevens ,mijn niet zo gewoon zijn ,zo sterk uitvergroot
    Maar wat herken ik het als je verteld dat het er niet bij horen. Dat doet zo zeer.
    In elk geval : jij hoort bij mij. Dus dan ben je een ieder geval nooit helemaal alleen, en ik ook niet

  • #28

    Marleen (Sunday, 23 January 2022 21:32)

    Lieve Loes, altijd lees ik je verhaal, als je mailtje komt. En dan is het alsof ik jou weer even ontmoet. Helemaal zoals jij bent, een heerlijk mens!! liefs voor jou xxx

  • #27

    John Werkhoven - Spang (Sunday, 23 January 2022 21:11)

    Prachtig! Mooi hoe je dit vertelt. Rust in jezelf vinden in deze woelige tijden is een cadeau waarvan je niet eens wist dat je het zelf had ingepakt.

  • #26

    Henny de Wit (Wednesday, 08 December 2021 12:20)

    Lieve Loes,
    Ik heb erg genoten van je blog. Dank je wel. Blijf vooral schrijven, want dan voel ik mij in asiel bij jou. Een omhelzing. Liefs, Henny.

  • #25

    Mirjam (Monday, 06 December 2021 20:53)

    Wat heerlijk en precies zoals het is en in zo’n vrolijke vorm. Grappig toch.. kabouters.. een staat van zijn die onschuldig is ja. Je hebt het zo goed verwoord, wil ook zo’n kabouter zijn, en dank, we mogen het zijn, op onze (in mijn geval nieuwe - maar in dezelfde omgeving!) eigen plek ☀️❤️☀️

  • #24

    Angela (Monday, 06 December 2021)

    Dankjewel Loes! Ik blijf samen met vele anderen buigen als een rietstengel in mijn meest veilige omgeving.
    Liefs Angela

  • #23

    Robin (Sunday, 05 December 2021 17:02)

    Mooi geschreven, helemaal waar, wijze kabouters

  • #22

    Marleen (Sunday, 05 December 2021 12:29)

    Goh lieve Loes, wat een schitterend verhaal en wat een kunstenaar ben jij als schrijfster. Ik ga mee in deze nieuwe wereld. Dankjewel

  • #21

    Eva (Sunday, 05 December 2021 11:07)

    Geweldige blog, Loes. Ik heb genoten!!!

  • #20

    Irene (Sunday, 05 December 2021 10:32)

    Wat een magisch verhaal lieve Loes,
    Meebewegen ja, en je eigen ruimte daarin zoeken.
    Kwam ook ineens een herinnering in mij op, jou reis in elfen land, die keer dat we samen op reis waren.
    Weet ik nog, jou spelen met de elfen.

    Xx irene

  • #19

    Lia de Haas (Sunday, 03 October 2021 16:25)

    Wat heb je dit prachtig weer gegeven . Heel mooi . Ik heb een kaart getrokken bij Gaia Orakel , en wat denk je " Juwelen van Tranen "

  • #18

    John Werkhoven - Spang (Sunday, 03 October 2021 14:03)

    Wat een eerlijke mooie hartverwarmende blog. Dankjewel!

  • #17

    Helen (nicht) (Sunday, 03 October 2021 09:15)

    Mooi Loes…, wat een rijkdom wanneer je je gedachten en je gevoelens en je ervaringen zo mooi en verhelderend kunt verwoorden… waardoor verdriet en verwarring een plekje vinden in geluk.
    Voor jezelf, maar ook voor je lezers. Prachtig…
    Liefs

  • #16

    Anneke (Sunday, 05 September 2021 14:29)

    Nou Loes, dat lijkt me heftig zeg om dit inderdaad weer even te laten bezinken in je systeem. Ik wens je sterkte maar zo te lezen doe je het ongelooflijk goed in je nieuwe leven. Fijn.
    Lieve groet
    Anneke

  • #15

    Alice van der Steen (Sunday, 05 September 2021 13:40)

    Lieve Loes, kippenvel hoe je dit beschrijft, van het begin tot het eind.
    Ook dit hoort bij het leven, wat prachtig is, volledig handelen op gevoel.
    Dankbaar dat ik je ontmoet heb��
    Liefs Alice ❤️

  • #14

    Je nicht Marion (Sunday, 05 September 2021 13:31)

    Jeetje Loes, zo fijn om weer een blog van je te lezen. Je weet alles zo mooi te beschrijven, ook als je zoiets triests meemaakt.

  • #13

    Nelly (Sunday, 05 September 2021 13:21)

    Wow Loes.....
    Diep respect, loslaten, geen verwachting, alleen in het NU!

  • #12

    Marga Willemse (Monday, 08 March 2021 10:03)

    Wow Loes wat een prachtige ervaringen. Lees er zoveel vertrouwen in het leven in terug. Vanuit het nu. Een Tesla.... en de prachtige blauwe vlinder ontroerd me.
    Veel liefs
    Marga

  • #11

    Helen (nicht) (Tuesday, 09 February 2021 09:42)

    Loes, Loes.. wat schrijf je toch elke keer weer mooi. Ik ga voor jouw blogs zitten en hang aan je lippen tot de laatste zin. En telkens raakt het me weer en voel ik bepaalde emoties (blijdschap, trots, verwondering, het maakt niet uit wat, maar het maakt iets los..).
    Dankje Loes en hopelijk snel weer eens tot ziens én tot knuffels!
    xxx

  • #10

    Irene (Saturday, 06 February 2021 22:19)

    Wat mooi beschreven lieve Loes, jou pad zowel in als uit het dal.
    Fantastische foto ook van jou
    X irene

  • #9

    Inge (Wednesday, 16 December 2020 13:06)

    Hoi Loes,
    dank je voor deze blog. Mooi alweer en oprecht. Nieuwe paden vinden, dat is wat helpend is in het leven. Voor jullie allebei warme en lichte Kerstdagen gewenst! Liefs, Inge

  • #8

    Rinia (Sunday, 08 November 2020 16:59)

    Lieve Loes,

    Wat een prachtige ervaring en wat heb je dit weer mooi opgeschreven. Het kan zo in een boek.
    Mooie foto’s ook, ga vooral zo door, ik geniet van je schrijfkunst.
    Liefs
    Rinia

  • #7

    Alice van der Steen (Sunday, 08 November 2020 07:54)

    Wauw geweldig wat een mooie belevenis, ik ga vanmiddag heerlijk wandelen in het bos en hoop dat ik deze wezens ook mag ontmoeten � wat leuk geschreven lieve Loes heb er nu al zin in,
    liefs Alice �

  • #6

    Lia de Haas (Monday, 06 July 2020 14:54)

    Uit mijn hart gegrepen . Ik vlieg met je mee !!!!!

  • #5

    Peter (Tuesday, 14 January 2020 19:55)

    Hoi Loes,
    Laatst vroeg iemand die ik een 50 jaar niet had gezien, en Peter hoe is jou leven gegaan.
    Ik antwoordde Tja ik heb een hoop geleerd.
    En leren doe je alleen als je het leven oppakt en verdomd veel fouten maakt.
    En uiteraard zijn er dan heel hele hoop mensen die zelden iets hebben ondernomen en totaal geen inleving kunnen opbrengen in een andere aanpak van zaken en met enorm veel kritiek jou kunnen bekritiseren.
    Maar uiteindelijk hebben deze mensen wel jou zogenaamde fouten of manier van aanpak waargenomen en dat komt er op neer dat jij al deze mensen enorm veel geleerd heb.
    En dat is toch ook iets om trots op te zijn.
    Elk mens die je in je leven ontmoet betekent, of heeft iets voor je betekent. ( alleen kom je er vaak te laat achter) groet Peter

  • #4

    Anneke (Monday, 13 January 2020 10:03)

    Hallo lieve Loes, ik zag je nog dansen laatst. Toen was je nog vol energie . Inderdaad zijn de dingen die de maatschappij drijven soms erg ver buiten onszelf. Het is nooit de bedoeling geweest dat we enige contest zouden winnen, het is inderdaad de bedoeling dat we Leven!!
    We vergeten het allemaal wel eens hoor, dus val je zelf niet hard.
    Je doet het immers fantastisch !
    Wow ik kan jullie gewoon voelen in je verhaal, heerlijk tussen de ezels.
    Veel liefs en een dikke kus
    Anneke

  • #3

    José (Saturday, 09 November 2019 13:42)

    Lieve Loes,
    Je boek in een adem uitgelezen, wat een bijzonder verhaal inspirerend moedig en soms herkenbaar.
    Zeer mooi en openhartig geschreven voor mij ben jij een echte Held!

    Geniet van het succes het komt jou !

    p.s
    de spreuk van deze week van Brené Brown geeft mij weer nieuwe kansen om te groeien dank zij jou lieve Loes wat wordt ik daar blij van!!!
    Heb een fijn weekend en graag weer tot maandagochtend.

  • #2

    Ria Nijman (Wednesday, 02 October 2019 22:21)

    Loes, ik heb je boek gelezen en binnen 3 dagen uit! Wilde door, nieuwsgierig. Heel goed geschreven en te lezen. Sommige dingen herkenbaar, ook hoe ik jou kende en misschien juist niet kende. Boeiend en enorm blij dat het leven je nu echt toe lacht, jij je echt goed voelt. Lieve groet uit Limmen.

  • #1

    José (Sunday, 28 April 2019 12:23)

    Lieve Loes, wat heb je weer een mooie blog geschreven! Het leven dat dieren en mensen doorgeven met alle kwetsbaarheid die daarbij hoort. Soms is het een kind die je los moet laten en waar de adem je in de keel kan stokken van spanning of het goed gaat. En soms is het een levenswerk dat het licht ziet en de wereld in gaat. Omringd door alle liefde en zorg . Wat een herkenbaarheid, dank je wel Loes.
    Je boek wordt prachtig! En ook dat zal weer veel herkenbaarheid geven.

Je bevrijden van het bekende heet sterven – pas dan leef je echt

 

Krishnamurti 

 

 

 

 

Als het bordje Glimlach

voor de ingang hangt,

is de tuin niet te bezoeken.

Designed by Ed&Loes