De bloemetjes en de bijtjes
Kleine kinderen maak je wijzer als je vertelt over de bloemetjes en de bijtjes. Daar wacht je niet te lang mee, zodat ze goed voorbereid zijn op wat een uiterst liefdevolle beleving kan zijn. Alleen al het uitleggen hoe een nieuw leven kan ontstaan, is een feest. In deze verrukkelijke lentetijd zie ik het volop in mijn tuin gebeuren. De bijen, net als de vlinders en tal van andere insecten, zie ik in een bloem duiken, even scharrelen en naar de volgende bloem gaan.
De mannetjesvogel fluit naar het vrouwtje om aandacht te trekken en indruk te maken. Als het vrouwtje zich aangetrokken voelt, wordt er gepaard. Met een beetje geluk zie ik het gebeuren, maar het is zo voorbij. De eitjes worden gelegd en dan begint het wonderbaarlijke proces dat een paar weken duurt. Dan doorbreekt een volmaakt klein vogeltje piepend de schaal en gaat van de duisternis naar het licht. De ouders vergaren vervolgens volop voedsel om het jong groot te brengen. De timing is perfect als de jonge vogeltjes één voor één hun kopje over de rand van het nest of door het kleine gaatje van het vogelnestje naar buiten steken. Om dan – O, grote goedheid, wat eng! – de vleugeltjes uit te slaan en op goed geluk de volgende boom bereiken om daar uit te puffen van de eerste vlucht.
Wow, als ik dit nieuwe leven gadesla, voel ik het geluk stromen. De van louter levensvreugde springende lammetjes in de wei, het veulentje dat op hoge, magere beentjes dicht tegen de moeder aan staat, de donzige pulletjes die overmand door slaap een minuutje alle activiteit staken; het wekt allemaal vertedering. Onze moedergevoelens – van vrouw én man – ontwaken samen met de natuur en ook wij beginnen te verlangen naar het verwekken van nieuw leven.
Het geluk van het zelf krijgen van een eigen kind heb ik niet ervaren, maar het inlevingsvermogen is sterk als ik een baby in mijn armen houd. Een geluksgevoel dat niet te evenaren valt, als ik het schitterende wonder aanschouw. Deze empathie kan ik ook voelen als een moeder vertelt dat het niet goed gaat met haar kind. Het verdriet zien in de ogen van de moeder of vader, wier spruit nog niet het geluk heeft gevonden dat ze hem of haar zo hadden toegewenst. “Heb ik gefaald? Had ik het anders moeten doen?” Nee, want ik weet zeker dat iedere ouder met de juiste intentie zijn uiterste best doet om het kind al het goede te geven wat mogelijk is. Meer kunnen we niet doen. Net als de vogeltjes in het nestje zal het zelf de vleugels uit moeten slaan. Geholpen door voedsel dat de ouders aandragen, totdat het zelf kan zoeken. Dan komt het onvermijdelijke loslaten. Overgeven aan het universum of hoe je het ook noemen wilt. Vertrouwen dat welke weg het jong ook kiest, het de weg zal zijn die het nodig heeft. Juist door fouten te maken wordt het meeste geleerd.
Al heb ik dan niet zelf kinderen, toch heb ik in zekere zin een ervaring van een lange zwangerschap. Het tot wasdom laten komen van mijn boek vereiste aanzienlijk meer tijd dan een olifantendracht, dat wel. Voelen dat er iets groeit, maar nog geen idee wat het gaat worden. De drang om te componeren, de sterke impuls iets te creëren dat mij blij maakt. Vanaf de geboorte van mijn voltooide manuscript, kan ik het voeden zodat het stap voor stap kan groeien totdat het kan uitvliegen. Het omslag is klaar. Mijn foto voor op de achterkant wordt gemaakt. Visitekaartjes worden gedrukt en de flaptekst gevormd. De tekst wordt door een professional geredigeerd, zodat mijn boek tot volle wasdom kan komen. Het wordt gedrukt en pas dan kan het zelfstandig de grote wereld in. Nu kan ik zelf de datum van lanceren bepalen. De titel weet ik inmiddels ook.
Wil jij weten hoe mijn boek heet, en wanneer het uitvliegt, kijk dan op mijn website onder Boek van Loes. Onder het kopje Nieuws kun je de ontwikkelingen volgen tot aan het uitvliegen en hopelijk ook nog daarna. Dan staat het op eigen benen en zal ik het loslaten en overgeven aan het universum en zal het zijn eigen weg moeten vinden in deze maatschappij. Natuurlijk wens ik dat het gelukkig zal worden, met andere woorden: dat het heel veel lezers zal vinden.
April 2019