Blijf bij jezelf

Al een paar weken voel ik de energie van het zomerse weer stromen. Soms wat regen oké, maar de aangename temperaturen geven mijn lijf een boost. Wat mij de laatste tijd ook energie geeft, zijn mijn inspanningen voor de promotie van mijn boek. Marketing. Dat ligt mij goed en contacten maken op diverse manieren vind ik verdomde leuk. Drie jaar geleden was ik zo moe en lusteloos na een heftige periode bij de politie dat ik niets meer met de politie te maken wilde hebben. Nu wil ik mijn verhaal zo ver mogelijk binnen de politie laten doordringen. 

Mijn missie is het leveren van een bijdrage aan een betere werkomgeving. Zodra leidinggevenden zich bewust worden dat het niet draait om stoer en sterk zijn, of zich verschuilen achter regels, zal het ziekteverzuim wel eens lager kunnen uitpakken. Met aandacht en empathie kan veel meer bereikt worden. Niemand hoeft zich schuldig te voelen of te schamen. Probeer je eens in te leven in de ander. Denk zelf eens na in plaats van klakkeloos de regeltjes en wetjes te volgen. Blijf bij jezelf en wees een mens met gevoelens die er mogen zijn en waarmee je kan werken. 

Sinds een paar weken ben ik lid van LinkedIn. Inmiddels heb ik veel contacten gemaakt met bedrijfsartsen, hrm personeel, arbeidsdeskundigen, therapeuten enzovoort. Wow, euforie als ik link met Ellie Lust en ook nog eens met de korpschef van de politie. Ik kom veel ex-collega’s tegen en zodra ik een berichtje stuur, krijg ik indrukwekkende reacties. Mails over hoe zij moeten overleven, over heftige gebeurtenissen, zowel privé als op de werkvloer. Mensen die zich al in de eerste 15 pagina’s van Held op geitenwollen sokken herkennen. “Dat heeft mij op de een of andere manier geraakt, omdat ik even helemaal loskwam van de ‘realiteit’ hier op mijn werkplek. Meeslepend? Pffff… zeker!” 

Met mijn verhaal hoop ik mensen te bereiken die in een burn-out zitten en niet begrepen worden. Met woorden verschaf ik inzicht. Voelt de lezer pijn, boosheid, angst, verdriet of heling? Brengen de woorden vertrouwen, inzichten of hoop? Het mag er allemaal zijn. Voel maar wat dit betekent. 

Sinds een week is mijn boek uit. Het lanceringfeest was vol power. Weerzien met veel vrienden – sommigen had ik jaren niet meer gezien – brachten mij in pure verrukking. Mensen die mooie rollen in mijn boek spelen. Wat fijn om ex-collega’s weer te ontmoeten en te horen dat zij heel graag mijn boek binnen de politie willen promoten. Ik kreeg veel lieve attenties met toepasselijke woorden. Daar heb ik volop van genoten.

Nu is het zaak om met beide benen op de grond te blijven. HIER, Loesje! Niet omhoog gaan. Want dat loopt een keer uit op teleurstelling. Hoe hoger je gaat hoe dieper je valt, dat weet ik inmiddels. NU, Loesje! Ik weet niet hoe het verder gaat. De neiging om het allemaal in te vullen en mijn wensen compleet vorm te geven is groot. Stop. 

Wat er gaat gebeuren, hoeveel belangstelling mijn boek gaat krijgen, geen idee. Dus blijf ik bij mezelf én mijn tuin. Ja, inderdaad, mijn tuin. Daar ga ik echt de volgende keer weer over schrijven. Er komt hoe dan ook weer een tijd dat dit allemaal voorbij is. Dat de storm is gaan liggen. Dan is er weldadige rust, maar ook leegte. Mijn ego laat ik er niet vandoor gaan met mijn boek. Mijn fantasie gaat niet met mij aan de haal. Het universum weet allang hoe het verder moet en gaat. Loslaten, mijn kindje weet zelf de weg wel. Vertrouw er maar op dat het precies zo gaat als het moet gaan. Mijn leerprocessen blijven gewoon doorgaan. Het is een kunst om mij niet te hechten aan het resultaat. Want wanneer is het genoeg? Als ik niet vastzit aan de uitkomst maakt dat niets meer uit. Dan weet ik dat alles, maar dan ook alles goed is. Laat de stilte maar komen. 

Nu geniet ik nog even van de huidige roes. Maar als straks alle aandacht voorbij is, ben ik weer alleen. In dit moment ben en blijf ik Loes. Ook zonder alle belangstelling is het leven mooi. Ook zonder euforie kan ik energie krijgen. Puur en zuiver omdat ik bij mijzelf blijf. 

september 2019