Ed en Loes hebben elkaar op 31 juli 2015 voor het eerst ontmoet. Het was een wederzijds (h)erkenning van twee zielen die elkaar al eeuwenlang kennen. Liefde alom. Na een (intensief) jaar hebben we elkaar beloofd trouw te blijven aan onszelf. Niet zoals wat we elkaar beloven tijdens een huwelijksfeest, maar de belofte dat we elkaar vrij laten. Want allebei hebben we ervaren dat we de ander trouw beloofde, maar dat geen stand hield zonder elkaar vrij te laten.
Hieronder de tekst die we gebruikt hebben op ons liefdesfeest in 2016.
Raak je geïnspireerd?
Gebruik gerust deze tekst.
“Loes & Ed zijn hier vanmiddag niet gekomen om een plechtige belofte of een heilige eed uit te wisselen. Loes en Ed zijn hier gekomen om hun liefde voor elkaar publiek te maken; om hun eigen visie te delen; om te verklaren dat zij ervoor kiezen om hun leven te delen en te groeien - luid en duidelijk en in jullie bijzijn - vanuit hun wens dat wij allen een echt en intiem deel van hun besluit kunnen voelen om het zo nog sterker te maken.
Zij zouden het mooi vinden als hun verbinding zal helpen om ons allemaal dichter bij elkaar te brengen. Wij vragen jullie dan ook om bij deze ceremonie de band met jullie eigen liefdevolle relatie – in werkelijkheid of in wens – in gedachten te houden.
We beginnen met de vraag: waarom deze verbintenis? Ed en Loes hebben die vraag voor zichzelf beantwoord.
(Jacques keert zich naar ons en pakt twee rode rozen van de tafel.)
“Dit is de ceremonie van de rozen. Loes en Ed, jullie gaan deze verbintenis niet aan om redenen van…
…veiligheid of zekerheid...
... dat de enige echte veiligheid niet is te bezitten, noch bezit te worden...
...niet te eisen of te verwachten, zelfs niet te hopen, dat wat jij denkt in het leven nodig te hebben je door de ander gegeven wordt...
...maar eerder te weten dat alles wat je in het leven nodig hebt...
...alle liefde, alle wijsheid, alle inzicht, alle kracht, alle schoonheid, alle zorg, alle empathie en alle vrijheid...
…binnenin in jezelf zit...
...en dat jullie met deze ceremonie je met elkaar willen verbinden…
…niet in de hoop om al deze dingen te ontvangen…
…maar in de hoop om deze geschenken te géven. Waarom? Om de ontwikkeling van de ander te verrijken…
Is dat wat jullie met deze verbintenis bedoelen?”
Loes en Ed:
Ja, dat is het.
Jacques
“En Ed en Loes, deze verbintenis gaan jullie niet aan om elkaar op enige manier te beperken, controleren of te belemmeren. Nee! Jullie bekrachtigen hiermee jullie liefde voor elkaar en dat wat bij jullie wezen hoort en jullie vreugde brengt. Is dat nog steeds jullie overtuiging?”
Loes en Ed:
Ja, dat is het.
Jacques:
“Ten slotte. Loes en Ed, jullie zien deze verbintenis niet als iets dat verplichtingen voortbrengt, maar eerder als iets dat mogelijkheden biedt...
...mogelijkheden voor groei, voor volledige zelfexpressie, voor het verheffen van je leven en voor het bewust worden van elkaars negatieve gedachten en kleine ideeën…
...dat dit een reis door het leven is met iemand die je als een gelijkwaardige partner lief hebt, waarbij je de lasten en de lusten die bij elk partnerschap horen eerlijk deelt en de vreugde ervan gelijkelijk geniet. Is dat jullie visie?”
Loes en Ed:
“Ja, dat is het.”
Jacques:
“Ik geef jullie nu deze rode rozen, die jullie individuele overtuiging van dit alles symboliseren; opdat jullie beiden weten en het met elkaar eens zijn hoe het dagelijks leven samen en in deze verbintenis zijn zal.
Geef nu elkaar deze roos als een symbool ervan dat jullie deze overtuigingen met liefde delen. Neem nu allebei deze roos. Het is een symbool voor jullie hogere en spirituele inzichten.”
(Jacques geeft Loes de roos met het hartje en Ed de roos met de engel om de steel.)
“Ed, zeg me na.
Ik, Ed...
Vraag jou. Loes...
Mijn partner te zijn, mijn geliefde…
Mijn vriendin, en mijn vrouw.
Ik verklaar je mijn intentie…
Om jou mijn diepste vriendschap en liefde te geven.
Niet alleen wanneer je goede momenten beleeft...
Maar ook wanneer ze slecht zijn.
Niet alleen wanneer jij je herinnert Wie jij bent...
Maar ook wanneer je dat vergeet.
Niet alleen wanneer jij met liefde handelt...
Maar ook wanneer je dat niet doet.
Verder verklaar ik...
Voor alle hier aanwezige getuigen...
Dat ik altijd naar het licht in jou zal zoeken...
En altijd het licht in mij zal willen delen...
Ook op moeilijke en zware momenten…
Het is mijn intentie om jouw vrijheid te respecteren…
Opdat jij te allen tijde jouw eigen hart kunt blijven volgen.”
(Jacques keert zich naar Loes.)
Loes, neem jij de uitnodiging van Ed aan om zijn vrouw te zijn?
Loes:
'Ja'
Jacques:
“Loes, zeg me na.
Ik, Loes...
Vraag jou, Ed...
Mijn partner te zijn, mijn geliefde…
Mijn vriend, en mijn man.
Ik verklaar je mijn intentie…
Om jou mijn diepste vriendschap en liefde te geven.
Niet alleen wanneer je goede momenten beleeft...
Maar ook wanneer ze slecht zijn.
Niet alleen wanneer jij je herinnert Wie jij bent...
Maar ook wanneer je dat vergeet.
Niet alleen wanneer jij met liefde handelt...
Maar ook wanneer je dat niet doet.
Verder verklaar ik...
Voor alle hier aanwezige getuigen...
Dat ik altijd naar het licht in jou zal zoeken...
En altijd het licht in mij zal willen delen...
Ook op moeilijke en zware momenten…
Het is mijn intentie om jouw vrijheid te respecteren…
Opdat jij te allen tijde jouw eigen hart kunt blijven volgen.”
(Jacques keert zich naar Ed)
Ed, neem jij de uitnodiging van Loes aan om haar man te zijn?
Ed:
'Ja'
Jacques
“Wat geven jullie elkaar als symbool voor de intenties die je vandaag gegeven en ontvangen hebt?”
(Ed en Loes halen het hartje en de engel van de steel en geven deze aan elkaar.)
Ed:
“Deze engel staat symbool voor wie ik ben. Dit geef ik aan jou…”
Loes:
“Met liefde ontvang ik dit symbool.”
“Dit hart staat symbool voor wie ik ben. Dit geef ik aan jou…”
Ed:
“Met liefde ontvang ik dit symbool.”
(Jacques sluit af...)
Jacques:
“Ik bevestig nu dat jullie je, in aanwezigheid van alle getuigen, tot man en vrouw hebben verklaard.”
Ed:
“Liefde kan geen bezit zijn.”
Loes:
“Liefde kan niet ingeperkt worden.”
Ed:
“Liefde is eindeloos.”
Loes:
“Alles is Liefde.”